Een pakketbezorger stuurt zijn werkgever een WhatsAppbericht waarin hij zegt het zware werk niet meer te willen doen. Volgens de werkgever heeft hij daarmee de arbeidsovereenkomst opgezegd, maar volgens de kantonrechter komt voor die conclusie wel meer kijken en dus moet het loon van de man gewoon worden doorbetaald.
De werknemer trad op 1 januari 2021 in dienst als pakketbezorger bij het bedrijf. Een jaar later wordt de arbeidsovereenkomst tussen deze werkgever en hem stilzwijgend verlengd. Wanneer de man last krijgt van zijn rug en knieën, meldt hij zich in juni 2022 ziek. Hij vraagt hierop een ww-uitkering aan bij het UWV, die afgewezen wordt. Het UWV geeft hierbij als reden dat zij de pakketbezorger niet als werknemer beschouwt omdat hij geen ww-premie afdraagt. De man stuurt hierna op 1 juli het volgende WhatsAppbericht aan zijn werkgever: 'Hey [naam] , i k wil eigenlijk niet meer zware werk doen want ik heb al last van mijn rug.als ik iets zwaar ga tillen krijg ik rug pijn of knie pijn man. zelfs als hij €4000 gaat betalen, ga ik t niet doen.' Omdat de werkgever na dit bericht geen salaris meer betaalt, spant de pakketbezorger een kort geding aan bij de rechtbank Rotterdam. Hij eist onder meer dat de werkgever wordt veroordeeld binnen twee dagen zijn loon te betalen.
Ontslag genomen
De arbeidsovereenkomst loopt nog altijd door, zo stelt de man. Het bedrijf moet daarom zijn loon vanaf 1 juli doorbetalen. Daarnaast heeft de man ondanks verzoeken nooit een arbeidsovereenkomst, jaaropgave en loonstroken van zijn werkgever gekregen. Het bedrijf moet deze op grond van de wet alsnog verstrekken, zo eist hij. Het bedrijf is het niet eens met de eis. Het zegt dat dat de pakketbezorger ontslag heeft genomen, omdat hij het werk fysiek te zwaar vond. Dat blijkt uit het WhatsAppbericht van 1 juli en het feit dat de man een ww-uitkering heeft aangevraagd. Het bedrijf hoeft het loon na 1 juli daarom niet meer te betalen.
WhatsAppbericht
Partijen zijn het erover eens dat het jaarcontract per 1 januari 2022 van rechtswege is verlengd. In principe moet het bedrijf het loon van de pakketbezorger dus na 1 juli 2022 ‘gewoon’ doorbetalen. Dat de man zich op 21 juni 2022 heeft ziekgemeld, maakt dit niet anders, omdat hij ook tijdens ziekte recht heeft op loondoorbetaling.
Het bedrijf stelt zich op het standpunt dat de man de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd via het WhatsAppbericht. Uit dit bericht volgt volgens de kantonrechter echter niet (ondubbelzinnig) dat de man zijn arbeidsovereenkomst heeft opgezegd. Er blijkt alleen uit dat hij bepaalde werkzaamheden niet (meer) wil verrichten. Het bericht kan daarom niet dienen als onderbouwing.
De werkgever heeft ook gesteld dat de man na 21 juni nog heeft gewerkt, maar dat hij er na 1 juli mee is gestopt. Hierbij heeft zij gewezen op verschillende WhatsAppberichten die de pakketbezorger na 21 juni aan haar heeft gestuurd. Maar uit geen van die berichten kan volgens de kantonrechter worden opgemaakt dat hij nog heeft gewerkt. Er volgt alleen uit dat hij een afspraak heeft gemaakt voor een gesprek met zijn leidinggevende.
Ww-aanvraag
Ook de ww-aanvraag is volgens de kantonrechter geen reden aan te nemen dat de pakketbezorger zijn arbeidsovereenkomst op wilde zeggen. Met die aanvraag wilde hij alleen nagaan of het bedrijf premies voor hem afdroeg omdat hij vermoedde dat dit niet zo was, zo had de man aangegeven. Volgens de kantonrechter zijn er weliswaar meer voor de hand liggende manieren om na te gaan of het bedrijf premies voor hem afdroeg, maar de ww-aanvraag is op zichzelf geen onderbouwing voor de stelling dat de man het arbeidscontract heeft opgezegd. Daarvoor is namelijk een mededeling gericht aan en ontvangen door de werkgever noodzakelijk.
Loon doorbetalen
Dit alles maakt dat het op dit moment onvoldoende aannemelijk is dat de pakketbezorger de arbeidsovereenkomst heeft opgezegd, zo concludeert de kantonrechter, en dus wordt er vooralsnog van uitgegaan dat die nog bestaat. Het bedrijf moet daarom het loon doorbetalen. Ook moet het de gevraagde loonstroken, jaaropgave en arbeidsovereenkomst aan de werknemer verstrekken, op straffe van een dwangsom van € 25 per dag, met een maximum van € 5.000.