Een werknemer wordt gestalkt en bedreigd door een collega. De werkgever reageert daar onvoldoende op, waardoor de werknemer uitvalt. Dit noemt de kantonrechter ‘ernstig verwijtbaar’.
Een vrouw werkt als buschauffeur. Ze heeft een half jaar een relatie gehad met een collega. Sinds het verbreken van de relatie wordt zij door hem gestalkt en bedreigd. Dit gebeurt ook op het terrein van de werkgever en tijdens dienstritten op de bus: hij rijdt dan naast haar bus of snijdt haar af. De vrouw meldt dit bij haar leidinggevende maar die stelt: dit is een privékwestie. De leidinggevende onderneemt nauwelijks actie. Later valt de vrouw uit wegens ziekte. Na gesprekken met de bedrijfsarts wil de leiding haar overplaatsen naar tramdiensten. Volgens het UWV is dit geen passend werk, terug op de bus kan ze ook niet. Er wordt bij haar PTSS geconstateerd, veroorzaakt door de stalking.
Billijke vergoeding
Omdat de vrouw langdurig arbeidsongeschikt is, wil de werkgever de arbeidsovereenkomst ontbinden. De vrouw wil een billijke vergoeding van € 275.000. Als de werkgever proactiever had opgetreden en meer had gedaan aan de re-integratie, was zij niet zo ziek geworden, stelt zij. Een billijke vergoeding kan op grond van het Burgerlijk Wetboek worden toegekend indien de opzegging het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. Daarvoor geldt wel een hoge drempel: slechts in uitzonderlijke gevallen wordt deze drempel overschreden. De billijke vergoeding heeft geen bestraffend doel, maar mag wel preventief werken.
Niet veilig
In deze zaak heeft de vrouw meermalen gemeld dat zij werd gestalkt en bedreigd, tijdens haar werk en op het terrein van de busmaatschappij. Zij voelde zich niet veilig. Daarop heeft de leiding onvoldoende gereageerd, constateert de kantonrechter (rechtbank Amsterdam), terwijl interne richtlijnen dit wel voorschrijven. Ze werd afgeraden meldingen te doen bij de centrale verkeersleiding omdat de stalking een privékwestie was en de meldkamer die meldingen niet aankon.
Meldingen
Volgens de kantonrechter gebeurde dit alles onder werktijd en had de werkgever een onderzoek moeten instellen. De werkgever deed dit niet, sprak niet serieus met de stalker over de meldingen, beperkte de vrouw te veel in het doen van meldingen en bood onvoldoende ondersteuning bij de politieaangifte. Nu er medische bezwaren waren, had de vrouw nooit op de tram mogen worden gezet. Uiteindelijk heeft ze ook onvoldoende hulp gekregen bij haar re-integratie.
Ernstig verwijtbaar
Dit alles noemt de kantonrechter ernstig verwijtbaar. De werkgever heeft zich gedurende lange periode onvoldoende empathisch en onvoldoende proactief opgesteld en daardoor bijgedragen aan de uitval van de vrouw en de stagnatie van haar herstel. Zij heeft recht op een billijke vergoeding, die de kantonrechter vaststelt op € 45.000. De vrouw had tot haar pensioen nog zo’n vijftien jaar kunnen werken. Zij maakte daarentegen aanspraak op doorbetaling van 95% van haar laatste inkomen en een premievrije voortzetting van de pensioenopbouw, dat is in het bedrag verdisconteerd. In het bedrag zit ook het risico van terugval in inkomen.