In deze zaak staan een productiemedewerker en zijn werkgever na jarenlange dienst lijnrecht tegenover elkaar. De productiemedewerker werkt volgens de werkgever onvoldoende mee aan zijn re-integratie. De daaropvolgende loonstop is volgens de rechtbank echter niet terecht.
De werknemer is al ruim veertien jaar in dienst als op de werkvloer een conflict ontstaat met zijn leidinggevende. Nog diezelfde dag krijgt de werknemer een officiële waarschuwing vanwege werkweigering. Een dag later meldt hij zich ziek.
Bedrijfsarts
De bedrijfsarts concludeert tijdens een eerste telefonisch consult dat de werknemer volledig arbeidsongeschikt is en adviseert twee weken rust, waarna gesprekken moeten worden opgestart over de werkgerelateerde problemen. Bij een tweede (fysiek) consult, enkele dagen later, stelt een andere bedrijfsarts echter vast dat het vooral om stressklachten gaat. Zijn advies: een korte interventieperiode en vervolgens – aan het einde van de week – een gesprek, eventueel onder leiding van HR of een mediator.
Loonopschorting
De werkgever handelt daarop voortvarend en nodigt de werknemer nog die dag uit voor een gesprek op de dag erna (een donderdag). Als de werknemer laat weten dat dit te kort dag is en dat hij juridisch advies wil inwinnen, wordt hij meteen opnieuw uitgenodigd voor een gesprek op vrijdag. Daarbij waarschuwt de werkgever dat niet verschijnen leidt tot een loonopschorting. Als de werknemer niet komt opdagen, wordt dit ook uitgevoerd.
Loonstop
Kort daarop stuurt de werkgever nog een uitnodiging voor de opvolgende maandag, dit keer met de dreiging van een loonstop als de werknemer niet komt. Omdat de werknemer ook hier niet verschijnt, zet de werkgever de loonbetaling volledig stop. Pas drie maanden later, na start van mediation, wordt het loon weer hervat.
Druk
De werknemer eist in deze zaak in kort geding bij de kantonrechter van de rechtbank Limburg betaling van zijn loon vanaf het moment dat het is opgeschorst. En dat lukt. De kantonrechter oordeelt dat de werkgever in dit dossier te snel en te hard heeft ingegrepen. Beide bedrijfsartsen hadden geadviseerd tijd te nemen en via dialoog of mediation tot een oplossing te komen. Door de werknemer al direct onder druk te zetten met loonopschorting en loonstop, frustreerde de werkgever juist de re-integratie in plaats van die te bevorderen, zo vindt de rechter. De rechter beslist dus dat de loonopschorting en loonstop onterecht waren en veroordeelt de werkgever tot betaling van het achterstallige loon. De vordering van de werknemer tot betaling van vakantiegeld wordt afgewezen, omdat onvoldoende duidelijk is dat de werkgever dat op dit moment al moet betalen.