Peggy werkt al vanaf haar twintigste in ondersteunende functies voor diverse bedrijven. Voor advocaten had ze nog niet eerder gewerkt. Maar Peggy ging de uitdaging aan en weet van aanpakken.
Interview door Berry Kessels
Peggy Cornet is een kordate dame en dat bleek al jong. Ze was nog geen twintig toen ze via een uitzendbureau werd aangedragen als receptioniste bij een bedrijf. Eerder had ze als kamermeisje gewerkt bij een conferentiecentrum in Leersum en in Zeist bij V&D tussen de chocolade en het snoep.
‘Ik had geen ervaring. Ik zei: geef me een week en dan wil je me niet meer kwijt.’ Zo geschiedde en ze wilden haar inderdaad niet meer kwijt. Maar zij wilde wél verder. Promotiekansen waren er niet in het bedrijf dus ze ging elders kijken. Ze kwam terecht bij een softwarebedrijf. Ze zat er nog maar net toen er een bedrijfsfeestje was bij het Jagershuis in Zeist. Daar, tussen de pannenkoeken, ontmoette ze Patrick. Hij was gedetacheerd bij een klant in Rotterdam en kwam niet zo vaak op kantoor. Bij het Jagershuis greep hij zijn kans. ‘Het duurde drie, vier maanden voor we onze eerste afspraak hadden.’ Binnen een jaar trokken de jonge geliefden naar de Arnhemse woning van Patrick en zijn twee katten. Dat was een flinke overgang voor Peggy Cornet. ‘Ik wist bij god niet wat ik moest doen. Ik kende Arnhem helemaal niet en moest heel erg wennen. De mensen waren stugger dan in het westen en ik voelde me eenzaam.’ Uiteindelijk waren het de kinderen die haar hielpen. ‘Je leerde andere moeders kennen bij de kinderopvang.’
“Ik ben niet de standaard-secretaresse”
Ze deed veel uitzendwerk in tijdelijke banen. ‘Ik ben niet de standaard-secretaresse’, zegt ze. ‘Ik pas of ik pas niet. Ik ben heel direct, open en sociaal. Ik moet echt ergens inpassen.’ Bij haar vorige werkgever voelde ze zich heel erg thuis, maar daar hieven ze na een interne reorganisatie het secretariaat in Arnhem op.
In de zomer viel haar oog op de vacature bij De Kempenaer Advocaten. ‘Ik twijfelde. Ik werk het liefste met alleen maar mannen. Dat gaat goed. Met vrouwen is het vaak concurrentie en strijd. Ik had eerder bij een notaris gewerkt met alleen maar vrouwen om me heen. Dat was niks.’ Tegen haar verwachting in werd ze uitgenodigd. Ze had een gesprek met twee MT-leden en twee secretaresses. Vier vrouwen. ‘Het was een leuk gesprek’, zegt ze, ‘en dat voor een advocatenkantoor, hahaha. Ik had er een ander beeld van. Ze zijn vriendelijk en hebben geen kapsones. Ik vind het hartstikke leuk en voel helemaal geen strijd.’
“Het doet mij mentaal goed”
Ze werkt zestien uur. Daarnaast brengt ze veel tijd door in de sportschool. ‘Ik heb anderhalf jaar geleden een nieuwe hobby gevonden: krachttraining. Eerst dacht ik ‘mij niet bellen om te gaan sporten’ maar ik vind het heel leuk. Ik probeer vier keer per week te gaan en kijk heel veel filmpjes over krachttraining op YouTube.’ Ze viel al tien kilo af, maar dat is niet de grootste bonus. ‘Ik vind het geweldig om te doen en het doet mij mentaal zo goed.’
Sport en haar kersverse baan vullen haar leven. Een heerlijke nieuwe fase, vind ze. ‘Bij De Kempenaer wil ik heel veel leren en dan hoop ik tot mijn pensioen te kunnen blijven.’
